Produkcja potokowa

Produkcja potokowa (przepływowa), charakteryzuje się przejściem obrabianych części przez wszystkie stanowiska robocze. W p.p. obrabiarki lub stanowiska montażowe są ustawione w kolejności, w jakiej przebiega proces technologiczny, i tworzą tzw. linię potokową. W p.p. każda operacja z reguły jest podzielona na mniejsze elementy (zabiegi) przydzielone do wykonania odrębnym stanowiskom pracy, co pozwala na lepszą synchronizację linii. Czas trwania poszczególnych operacji (zabiegów) musi być jednakowy, gdyż jest to warunkiem ciągłości przekazywania przedmiotu obrabianego z jednego stanowiska roboczego na drugie. Czas trwania każdej operacji w linii jest równy taktowi (tj. okresowi, w ciągu którego następuje wykonanie operacji) lub stanowi jego wielokrotność. Klasyfikując wg stopnia zmechanizowania rozróżnia się linie potokowe: 1. z przewagą pracy ręcznej; 2. zmechanizowane; 3. automatyczne. Ze względu na ciągłość i rytm produkcji p.p. można podzielić na: 1. p.p. ciągłą (zsynchronizowaną), w której na każdym stanowisku praca przebiega wg ustalonego taktu; produkcja taka wymaga dobrego przygotowania technicznego i jest opłacalna przy produkcji większej liczby wyrobów, np. w okresach dłuższych od 12 miesięcy; 2. p.p. niezsynchronizowaną, różniącą się od zsynchronizowanej tylko tym, że czas pracy na poszczególnych stanowiskach nie jest zsynchronizowany; produkcja ta jest łatwiejsza do przygotowania i wobec tego opłacalna także przy wytwarzaniu mniejszej liczby wyrobów; często jest ona wstępnym etapem do przygotowania p.p. zsynchronizowanej; 3. produkcję zmienno-potokową, która może być zsynchronizowana lub niezsynchronizowana i występuje przy produkcji kilku wyrobów, np. linia jest przezbrajana co kilka dni w zależności od typu wyrobu; 4. p.p. zautomatyzowaną (linie automatyczne), która ma całkowicie zautomatyzowane sterowanie obrabiarek i urządzeń kontrolnych i transportowych. Szybko rozwijająca się automatyzacja produkcji prowadzi do całkowicie zautomatyzowanych wydziałów i zakładów. Do zalet p.p. należy zaliczyć: przejrzystość procesu produkcyjnego, uproszczoną organizację pracy, niskie koszty transportu, pełne wykorzystanie czasu roboczego, odciążenie robotników od robót ciężkich, rytmiczną i wydajną produkcję, łatwe przygotowanie obsad roboczych, uproszczenie administracji produkcyjnej, tanią i skuteczną kontrolę jakości, krótki cykl produkcyjny, zmniejszenie środków obrotowych, niskie koszty własne. Do wad p.p. natomiast należy zaliczyć: ograniczenie produkcji do jednego lub niewielu typów wyrobów, zaburzenia w produkcji występujące przy awarii nawet jednej z obrabiarek, wysokie koszty inwestycyjne. Produkcja ta wymaga rytmicznych dostaw i zachowania ścisłej dyscypliny pracy.